عنکبوت ها بندپایانی غیرمهاجم هستند که هنگام تماس تصادفی با بدن انسان (دست، پا و یا داخل لباس) برای دفاع از خودشان، انسان را مورد گزش قرار می دهند.

زیستگاه عنکبوت بیوه سیاه در مناطق شهری در بین نخاله های ساختمانی، کنار جداول و آبروها، اماکن متروکه، انبارهای قدیمی و در روستا ها در مزارع کشاورزی و باغات و زیر تنه درختان پوسیده و زیر سنگ ها است.

اولین علامت پس از گزش عنکبوت بیوه سیاه، ایجاد التهاب موضعی است و بهترین راه کمک به فرد دچار گزش، بی حرکت نگه داشتن عضو گزیده شده، قراردادن کیسه یخ برروی محل گزش و انتقال سریع مصدوم به مراکز درمانی جهت درمان کمکی و علامتی از سوی پزشکان است و در صورت امکان بهتر است عنکبوت مورد نظر به همراه بیمار جهت تشخیص عامل گزش به منظور انجام درمان اختصاصی بیمار به مراکز درمانی ارسال شود.

لازم است جهت پیشگیری از ایجاد گزش های احتمالی نکات زیر را به دقت مورد توجه قرار داد:

-آموزش کودکان جهت پرهیز ازبازی کردن با بندپایان زهرآگین در حیاط خانه وا طراف منزل و طبیعت

-جمع آوری وسایل اضافی در حیاط اماکن مسکونی و مسدود کردن درز و شکاف دیوارها جهت جلوگیری از ورود و استقرار این عنکبوت درداخل ساختمان

-مراقبت و بازدید هفتگی حیاط منازل و آپارتمان ها جهت اطمینان از عدم استقرار و لانه گزینی عنکبوت

-بررسی و تکان دادن کفش قبل از پوشیدن آنها

گفتنی است با توجه به اینکه پادزهر برای عنکبوتهای بیوه سیاه وجود ندارد، بهترین راه، پیشگیری و بهسازی محیط است.

مهندس "علی نجفی" کارشناس مسوول مبارزه با بیماری های مرکز بهداشت شهید "پیرویان" کازرون